فسقل بچه

فسقل بچه توي صندلي ماشينش يا به قول خودش " سيت " نشسته و من شعر " ستاره چشمك زنون به من ميگه مهربون چرا هستي پريشون ، بيا بري م با شادي با هم  كنيم ما بازي بيا با هم بخنديم راه غمو ببنديم بيا سفر كنيم ما به سرزمين رويا با هم ديگه بخونيم ..... " مي خوانم و با فسقل بچه دست مي زنيم . فسقل بچه از توي سيت امر مي كنند مكررا " بابا دست بزن "

پسر داییش خیلی سرحال نیست . فسقل بچه کتابی را که در دست دارد به طرفش می گیرد و می گوید " کیتاب منو می خوای بیگیر "

پنجشنبه شب فسقل بچه می گفت : مامان گذا گرم کن بوخور .

فسقل بچه را جمعه بردیم پارک . به دختر بچه ای که سرسره سواری می کرد می گفت : " دوست ! نئو !" ( دوست ! نرو )

دیشب فسقل بچه  به پدربزرگ می گفت : " بگو مصونه " ( بگو معصومه )

پشت میز کامپیوتر خانه مادری نشسته که سیبش از دستش می افتد پایین . صدا می زند : فاطمه سیبمو بده بخورم ! می پرسم کی بده ؟ می گه : فاطمه ! جمعه توی پارک می گفت : محبدعنی بیا پایین ( باباش بالای سرسره بود )

بابایش را صدا می کرد دیروز : " بابا خوشگنه ! " ( بابا خوشگله )

سر نهار دایی می گوید : فایزه خانوم نیامد . فائزه خانم آمد و کار فسقل بچه نشست . فسقل بچه هر ده ثانیه فائزه را نگاه می کند و می گوید " فایسه خانوم !"

در مسجد با دختر بچه ای به اسم باران دوست شده . صدایش می کند : " بارون کجایی؟"

لباس پوشیده که برویم مسجد . فسقل بچه می گوید " چه خوشگنه سیباس مامان " ( چه خوشگله لباس مامان )